Borowiec wielki
Podobnie, jak inne nietoperze prowadzi nocny tryb życia. Odżywia się owadami, które chwyta w locie. W sprawnym poruszaniu się w ciemnościach, oraz w lokalizacji owadów wykorzystuje ultradźwięki o względnie niskiej częstotliwości (18–22 kHz). Na łowy wylatuje wcześniej niż inne nietoperze – często wówczas, kiedy jest zupełnie jasno. Jesienią, kiedy noce stają się zimne, poluje jedynie o zmroku i o świcie, spędzając noc w ukryciu. Polując lata na skraju lasu, na polanach śródleśnych i nad stawami. Szczególnie lubi polować nad zbiornikami wodnymi, na latające w dużych rojach owady. Lata szybko i wysoko, z dala od przeszkód i powierzchni gruntu. Na sen zimowy kryje się w dziuplach drzew, budynkach (np. na strychach czy w szczelinach budynków z wielkiej płyty) i w szczelinach skalnych, gdzie zapada w stan hibernacji. Trwa on od października do kwietnia. Przed zimą borowiec wielki przenosi się o kilkaset kilometrów bardziej na południe. Stwierdzono maksymalny przelot na 1600 km. Mimo to, przy silnych mrozach wiele nietoperzy zamarza w swoich kryjówkach. W ostatnich latach coraz częściej obserwuje się osobniki tego gatunku zimujące w Polsce.
Chyżoskoczek gruboogonowy
Gatunek został po raz pierwszy opisany zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego w 1823 roku przez niemieckiego przyrodnika Martina Lichtensteina któremu nadał nazwę Dipus Telum[2]. Holotyp pochodził ze stepu na północny wschód od brzegu Jeziora Aralskiego w Kazachstanie[
Gacek kanaryjski
Lasy klimatu umiarkowanego, podzwrotnikowe albo tropikalne suche zarośla, śródziemnomorska roślinność krzewiasta, trawiasty obszar w klimacie umiarkowanym, obszary skaliste, jaskinie, podziemne siedliska (inne niż jaskinie) i pastwiska. Gatunkowi grozi utrata siedliska.
Jeż wschodni
Jeż wschodni[3] (Erinaceus roumanicus) – gatunek ssaka z rodziny jeżowatych (Erinaceidae), uważany początkowo za podgatunek jeża zachodniego, później za podgatunek jeża anatolijskiego. Przeprowadzone badania genetyczne i morfologiczne wskazują, że jest to odrębny gatunek. W Polsce objęty częściową ochroną gatunkową[4].
Karczownik ziemnowodny
Karczownik ziemnowodny[5][6], polnik ziemnowodny[4], szczur wodny[4][7], dawniej także karczownik[4][8] (Arvicola amphibius) – gatunek gryzonia z podrodziny karczowników w rodzinie chomikowatych. Zamieszkuje brzegi wód Europy oraz północnej i środkowej Azji. Spotykany jest nad wodami, a także na łąkach i polach uprawnych, w lasach oraz w sadach[4].
Królik europejski
Królik europejski[20], królik dziki[21] (Oryctolagus cuniculus) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych (Leporidae). Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia O. cuniculus w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek zagrożony (EN – endangered)[19].
