Morświn zwyczajny

Z terenów górzystych przenosimy się do wód Bałtyku, gdzie żyje bliski krewniak delfina - morświn zwyczajny. Kiedyś gatunek ten występował licznie w morzach i oceanach strefy umiarkowanej, dziś grozi mu wyginięcie. 

Morświn najlepiej czuje się w wodach przybrzeżnych, często wpływa też do ujść rzek. Żywi się małymi i średnimi rybami. W polowaniu pomaga mu mechanizm echolokacji. Odbite dźwięki nie są jednak rejestrowane przez aparat słuchowy zwierzęcia, a przez dolne zęby. 

• Morświny zwyczajne osiągają do 190 cm długości i wagę do 65 kg. Charakteryzują się masywnym ciałem z małą głową, zakończoną tępym pyskiem. 

Rosomak

Rosomak, na naszym kontynencie występujący w Skandynawii i Rosji, należy do najagresywniejszych drapieżników Europy. Nie jest zbyt duży, ale dzięki uporowi potrafi "podebrać" zdobycz znacznie większemu drapieżcy, nawet niedźwiedziowi brunatnemu.

Latem, rosomaki żywią się przede wszystkim jagodami i jajami ptaków. Jesienią w jego menu pojawiają się larwy, gryzonie, padlina i ryby. Zimą, gdy pojawia się deficyt pożywienia, rosomaki zaczynają polować. Ich ofiarą może paść nawet duży ssak parzystokopytny - renifer lub jeleń.

• Agresywne usposobienie największego przedstawiciela europejskiej rodziny łasicowatych może wydać się o tyle zaskakujące, że mówimy tu o zwierzęciu wielkości średniego psa - osiąga długość do 107 cm i wagę do 26 kg. Natura wyposażyła go jednak w potężne pazury i silne szczęki. To plus wrodzona waleczność czynią go niezwykle sprawnym łowcą. 

Norka amerykańska

Norka amerykańska - niezbyt duży przedstawiciel łasicowatych - pierwotnie występowała na terenie Ameryki Północnej. Dziś można ją spotkać także w Ameryce Południowej i Europie, gdzie została sprowadzona w celach hodowlanych (dla ich futra). Niestety, hodowcy najwyraźniej nie zdawali sobie sprawy, z jak sprytnym zwierzęciem mieli do czynienia. Norki z łatwością wymykały się z niewoli i zaczęły zasiedlać tereny innych gatunków, wiele z nich sprowadzając przy tym do stanu zagrożenia.

• Norka amerykańska osiąga do 45 cm długości, co czyni ją wyraźnie większą od norki europejskiej. Jako gatunek drapieżny, żywi się przede wszystkim gryzoniami. W polowaniu pomaga jej doskonały słuch.